Knipsels
Overstap Jeffrey Emor naar SC Botlek tegengevallenRoutenier wil weer van waarde zijn voor Rozenburg
ARIE BEVAART
Het uitstapje is uiteindelijk van korte duur gebleken. Samen met zijn maats Jeron de Rijck en Ruud van Dop stapte Jeffrey Emor vorig seizoen
over naar SC Botlek met de intentie een lange, vruchtbare samenwerking aan te gaan. Maar de Rozenburger, en in zijn kielzog zijn maats, keert terug naar sportpark West.
Doordat SC Botlek er op de laatste speeldag uiteindelijk nog in slaagde zich veilig te spelen,
keert Emor De Brug met een goed gevoel de rug toe. ,,Het is zeker leerzaam geweest. We hadden veel spelers in het elftal die voor het eerst in een eerste elftal speelden, die zijn
per definitie wisselvallig. Maar er zat echt wel voetbal in. Soms waren er maar vier of vijf man op de training en werd dat aangevuld met spelers van het tweede en derde.
Dan kan ik net zo goed weer bij Rozenburg in het tweede gaan spelen."
Time outHij speelde als 17-jarige samen met onder meer Regi Blinker, Gaston Taument en Joszef Kiprich in het tweede van Feyenoord. Met Frank en Ronald de Boer van Ajax kwam hij een keer of tien uit voor het nationale jeugdelftal, maar voor een carrière als betaald voetballer kwam Erik van de Ridder uiteindelijk net iets te kort. Bij Feyenoord werd hij heengezonden en na een jaartje in het tweede van SVV keerde hij in het seizoen 1990-1991 terug naar Rozenburg, de club waar hij als pupilletje begonnen was. Rozenburg was in die tijd een aansprekende voetbalvereniging. Het kwam uit in de hoofdklasse en eindigde als tweede , achter Excelsior Maassluis. We schrijven nu 2009 en in al die tussenliggende jaren heeft Erik Sportpark West alleen verlaten om uitwedstrijden te spelen. Wie Rozenburg zegt, zegt Erik van de Ridder. De laatste paar seizoenen ging het allemaal wat minder. Het lijf werd ouder, de voeten deden niet altijd meer wat het hoofd wilde en de frequentie van blessures nam toe. Maar Erik te zien spelen was altijd een genot, ook de laatste jaren. Hij had een fenomenaal inzicht, zijn traptechniek was perfect en met zijn linkerbeen krulde hij menige vrije trap in de kruising. In december vorig jaar besloot Erik te stoppen. Hij zat onder toenmalig trainer Leo Dekker vaker op de bank dan hem lief was en werd trainer van het tweede elftal . Zaterdag werd Erik met een wedstrijd tegen Oud Sparta in het zonnetje gezet. Natuurlijk zou ik er ook zijn. Het was de laatste kans hem nog eens aan het werk te zien. Maar het mocht niet zo zijn. Een lekke autoband wierp roet in het eten. Terwijl ik aan het klooien was met krik en reservewiel, strooide Erik nog eenmaal met passjes en lange ballen, zo mag ik aannemen. Zijn afscheidswedstrijd eindigde in 2-2 en na afloop was het vast nog heel lang erg gezellig. Sorry Erik, dat ik er niet was. Ik wou dat ik handiger met banden verwisselen was. JAN
Clubicoon zwaait afTrainer Cees Vermunt bij afscheid Erik van de Ridder
In de jaren erna draaiden de Rozenburgers met Van de Ridder mee met geruststellende eindklasseringen:
'91-'92 (11), '92-'93 (9), '93-'94 (9), '94-'95 (4), '95-'96 (8). Tot het in 1996-1997 mis ging. Waar vrijwel de hele selectie de club met het schitterende complex de rug toekeerde, bleef Van de Ridder zijn grote
liefde wél trouw. Na negentien 'dienstjaren' is het genoeg geweest en lonkt een loopbaan als oefenmeester.
,,Het was een leuke middag,”vertelde Van de Ridder kort na het 2-2 gelijkspel. Jamal Abdalla en Ronard Venekamp scoorden voor de thuisploeg, terwijl Ben Spork en Perry Leijdsman namens de Rotterdammers zorgden voor een schappelijk uitslag. Bij Sparta deden ook bekende namen als Ed Ridderhof, Nico Jalink, Wout Holverda, Maikel Renfurm en Piet de Vries mee. Na afloop kreeg Van de Ridder uit handen van zijn voormailg ploeggenoten een fotocollage waar zijn twee kinderen een handje hielpen met het openen van het presentje. De libero traint komend seizoen weer het tweede elftal van de zaterdag-derdeklasser . ,,De club moet zo redeneren: ,,Wij zijn Rozenburg. Daar moet je graag willen spelen en alles voor overhebben. Zo niet, dan moet je je heil elders zoeken,”zegt hij. Zoals in de tijd dat de grootste amateurclubs een lastige middag kregen voorgeschoteld op Sportpark West. ‘Helige grond’ noemde trainer Francis janse dat ooit. Van de Ridder speelde met Nederlandse jeugdelftallen op Wembley. ,,Maar duels met Excelsior M waren de mooiste duels die ik heb gespeeld,: zegt hij. ,,Dan stond de pont naar Maassluis bomvol. Half Rozenburg kwam kijken. In mijn eerste jaar werd Excelsior kampioen, maar wij wonnen ‘daar’ met 3-5, in Rozenburg werd het 1-1. Op het hoogste niveau. Het waren mooie jaren.
| |||||