Knipsels

27 - 02 - 09

Gelezen in AD/RD

Spits Yoeri Bak is nog lang niet uitgescoord

Net als collega-spitsen Ranvin Noor en Mark van der Kruit heeft Yoeri Bak bij de zaterdag-derderklasser Rozenburg dit seizoen al acht goals achter zijn naam staan. De samenwerking met Van der Kruit als collega-vleugelspits en de hard werkende Noor als zelf scorende bliksemafleider in de punt bevalt de 22-jarige Bak uitstekend. De aanvaller speelde tot nog toe alle wedstrijden bij Rozenburg.

,,Als je scoort, blijf je staan," constateert Bak, die voor zijn overstap naar Rozenburg vanaf de jeugd voor streekgenoot Spijkenisse uitkwam, nuchter. ,,De enthourage bij Rozenburg verschilt niet zo gek veel van die bij Spijkenisse. Op sportpark Jaap Rietdijk is alles rond de selectie nog nét iets strakker geregeld. Je wordt als selectiespeler nog wat meer in de watten gelegd. Maar ook bij Rozenburg is het fijn spelen. Als het aan mij ligt ben ik nog lang niet uitgescoord op sportpark West. Ook volgens seizoen hoop ik nog mijn goaltjes voor Rozenburg mee te pikken."


16 - 02 - 09

Gelezen in AD/RD

Sportkort / voetbal

Rozenburg mist winst

Rozenburg liet zaterdag op bezoek bij FC Binnenmaas in 3D een uitgelezen kans liggen om de competitie met een overwinning te hervatten. In de eerste helft moest de ploeg van trainer Leo Dekker het initiatief aan de thuisclub laten. Nadat John Mayers met een kopbal de lat van het doel van Robert de Korte had geraakt, vond Sven Beckers met een mactig afstandsschot het net voor FC Binnenmaas: 1-0.


  In de tweede helft drukte Rozenburg, dat zonder de geschorste Ronard Venekamp en de geblesseerde Mark van der Kruit en Yoeri Bak speelde, de thuisclub echter ver terug op eigen helft. Invaller Lennart Quak (foto) trok na ruim een kwartier, eveneens met een afstandsschot, de score recht: 1-1. Daarna verscheen Ranvin Noor tot drie keer toe in vrije scoringspositie voor het doel van FC Binnenmaas, maar de tot dusver uiterst productieve spits slaagde er niet in zijn ploeg naar de volle winst te schieten.


10 - 02 - 09

Gelezen in Weekblad Spijkenisse

Anton van Vliet: 'veteraan' van 23

Tekst: R.B.

Rockanje
Op zijn achtiende verliet hij de jeugdopleiding van eredivisionist Sparta. Het besef dat er bij de betaaldvoetbalorganisatie van Spangen waarschijnlijk geen contract voor hem was weggelegd, deed Anton van Vliet besluiten om het intesieve trainen en pendelen tussen zijn woonplaats Rockanje en Rotterdam te laten voor wat het was. Zondagtweedeklasser OVV uit Oostvoorne mocht zich in het seizoen 2004-2005 verheugen in de komst van het Wesvoornse voetbaltalent. Twee jaar lang speelde Anton van Vliet een belangrijke rol in de opbouw van het spel van de Oostvoornaars. De Rockanjenaar begon onder de tussentijds vertrokken trainer René Breve en kwam halverwege zijn eerste jaar aan de Zwartelaan onder de hoede van oefenmeester Wim Tijl. In 2006 vertrok Van Vliet net als Tijl uit Oostvoorne.

 

Het zondagvoetbal trekt weer aan Anton van Vliet
Fotografie: Wil van Balen

'Ik wilde wel eens op zaterdag gaan voetballen', vertelt de inmiddels alweer voor het derde seizoen bij zaterdagderdeklasser Rozenburg actieve verdedigens middenvelder. 'Bij Sparta en OVV stond mijn hele weekeinde in het teken van het voetbal. Als je op zondag moet spelen, kan je op zaterdagavond niet uit. Ik niet tenminste. Ik ken wel jongens die het toch doen. Maar als ik op zondagochtend vroeg van stappen thuiskom, speel ik s'middags als een krant. Toen ik naar de zaterdagcompetitie overstapte, kon ik op zaterdagavond wel uit.' Anton van Vliet, zoon van Arie van Vliet, jawel een 'betonvreter' in het eerste elftal van Rockanje-zondag, is inmiddels 23 en in de afgelopen seizoenen uitgegroeid tot een vaste waarde bij Rozenburg, waar hij in de afgelopen twee seizoenen twee keer de nacompetitie haalde en zelfs regelmatig de aanvoerdersband in het elftal van Leo Dekker droeg. Ondanks zijn jonge leeftijd heeft de Rockanjenaar er al bijna vijf seizoenen in het eerste elftal van een amateurclub opzitten, wat hem tot een 'veteraan' van 23 maakt. Dit seizoen verloopt voor Rozenburg echter niet volgens de vooraf hooggespannen verwachtingen. 'Zelf draai ik ook niet optimaal', vertelt Van Vliet, werkzaam als operator in de volcontinudienst. 'Komt ook omdat de training er vanwege mijn werk regelmatig bij inschiet. Ik ben in de afgelopen jaren een kilootje of zes aangekomen. Niet dat dat nou zo erg is, want in mijn Spartatijd was ik echt een gratenbaal. Maar voor je ritme is het wel belangrijk dat je regelmatig traint natuurlijk. Het hele elftal presteert wisselvallig . Op papier is de huidige selectie een stuk sterker en breder dan in het jaar dat ik bij Rozenburg kwam. Toch haalden we dat seizoen met een in principe kwalitatief mindere groep de halve finale van de nacompetitie. Of we ons dit jaar voor de nacompetitie kunnen plaatsen , moet ik nog maar zien. We liggen ver achter op koploper SC Voorne en in de winterstop hebben we tot dusver echt nog geen wedstrijd gewonnen. De wedstrijd om de VPR-trophy tegen SC Botlek was wat mij betreft een dieptepunt. We verloren met 1-0, maar als we bij rust al tegen een 3-0 achterstand hadden aangehikt, hadden we ook niks te zeggen gehad. Ik weet niet precies waarom het niet goed draait. Niemand bij ons eigelijk. De trainer weet het in de wedstrijd tegen Botlek aan het harde veld. Maar dat dat veld hard was, gold toch net zo goed voor de tegenstander?

Leo Dekker is aan zijn laatste seizoen bij Rozenburg bezig. Of dat voor mij ook geld, weet ik nog niet. Ik heb het uitstekend naar mijn zin bij Rozenburg. Maar nu ik een huis heb gekocht hier in Rockanje lonkt voetballen in de eigen gemeente toch ook wel weer. Ja, mijn vrienden op Rockanje vragen regelmatig of ik niet bij Rockanje wil komen spelen, maar ik weet het niet. Het voetbal in de vierde klasse is nou niet direct een uitdaging voor me. Misschien wordt het wel een terugkeer naar OVV. Maar het kan ook goed dat ik lekker bij Rozenburg blijf. Ik ben er echt nog niet uit.


06 - 02 - 09

Gelezen in AD/RD

Anton van Vliet dubt:

Rozenburg óf OVV

Hij is er met het ook op het nieuwe seizoen nog niet helemaal uit. Anton van Vliet, de 23-jarige verdedigende middenvelder die aan zijn derde seizoen bij Rozenburg bezig is, heeft het prima naar zijn zin bij de zaterdag-derdeklasser van sportpark West, dat wel. Maar toch trekt 'de zondag', de dag waarop hij tot aan zijn overgang naar Rozenburg altijd speelde, de Rockanjenaar ook. ,,Ik kwam van OVV en ook daar had ik het prima naar mijn zin," aldus Van Vliet. ,,En voordat ik naar OVV ging, heb ik jaren bij Sparta gevoetbald. De reden dat ik naar Rozenburg ging, was dat ik ook wel eens uit wilde op zaterdagavond. Dat was er tot aan die tijd eigenlijk nooit bij geweest. Niet dat ik dat stappen nu alweer gezien heb hoor, want dat is en blijft ook hartstikke leuk. Maar ik denk dat ik nu wel in een fase ben beland dat ik uitgaan en zondagvoetbal aardig kan combineren. Elke week uitgaan hoeft voor mij nou ook weer niet. Ik heb een huis gekocht in Rockanje en draai als operator ook vaak onregelmatige diensten. Dan kan je niet eens elk weekend weg. Ik weet het voor volgend seizoen nog niet : blijven of terug gaan naar OVV."


06 - 02 - 09

Gelezen in AD/RD

Altijd maar geblesseerd

Germain 'Poi' Heiland gestopt bij Rozenburg, maar wil nog zo graag

ARIE BEVAART
ROTTERDAM

Hij Kan er nog steeds wel een traantje om wegpinken. Germain 'Poi' Heiland heeft er eigenlijk nog steeds geen vrede mee dat hij onlangs bij Rozenburg met voetballen is gestopt. Maar met blessures die hem maar bleven achtervolgen, had het voetbal - op deze manier - voor hem toch ook zijn charme verloren. De routinier beraadt zich als 'gebroken man' opzijn toekomst.
,,Het begon op een gegeven moment allemaal vies tegen te vallen," zegt de 34-jarige speler, die in zijn rijke voetbal carrière uitkwam voor Transvalia, Coal, Spartaan'20, Oude Maas, TOGR en IJVV de Zwervers. ,,Als ik een wedstrijd had gespeeld, dan kon ik vervolgens weer twee weken niet spelen omdat ik geblesseerd was geraakt. Als je steeds aan het herstellen bent, houd het ook een keer op. Toen heb ik het besluit genomen om te stoppen. Ik heb het daar nog steeds moeilijk mee. Ik heb ook zitten janken, dat mag je best weten. Voetbal is zó lang belangrijk geweest in mijn leven, dat je niet ineens zomaar fluitend van het veld stapt. Zeker als je nog wel even door had willen gaan op niveau."

 

,,Als je steeds aan het herstellen bent, houdt het ook een keer op." zegt Germain Heiland (r), tot voor kort in Rozenburg dienst
FOTO JOHN DE PATER

Nadat hij zijn besluit aan Leo Dekker had bekend gemaakt, heeft hij bewust afstand genomen van de voetbal én de club. Dat om niet steevast met het pijnlijke gemis te worden geconfronteerd. ,,Het was echt een klap. Ik was op een gegeven moment na een zoveelste blessure topfit en speelklaar, maar toen moest ik weer afbellen omdat ik griep had. Ja, dan heb je ook zoiets dat het op de een of andere manier ook niet mag. Ik ben een week of vier, vijf niet op de club geweest nadat ik mijn besluit had genomen. Ik moet zelf nog vrede zien te krijgen met mijn beslissing. Vandaar. Ik heb me vaak afgevraagd waarom mij dit achtervolgt, terwijl zoveel andere ouder spelers nog gewoon doorspelen en lekker tot ver in de dertig in een eerste elftal blijven hobbelen. Niet dat ik over mijn carrière heb te klagen, maar ik was er gewoon nog niet aan toe om te stoppen."

Heiland komt nog wel eens in de verleiding om de draad toch weer op te pakken. De geur van het gras is dan bijna onweerstaanbaar. Bijna ja, want door zijn blessuregevoeligheid daalt het besef dan in dat het voetbal voor hem waarschijnlijk toch weer op een tantaluskwelling zal uitdraaien. ,,Ik moet me echt sterk houden om bij mijn besluit te blijven. Als ik weer zou gaan beginnen, kom ik toch weer in dezelfde situatie terecht. En kom ik weer van de ene in de andere blessure. Maar ik mag zoals gezegd natuurlijk niet klagen, wan tik heb een mooie carrière gehad. Vooral de jaren bij TOGR in de hoofdklasse waren top. En nu ik ben gestopt, wordt uitgerekend Wim van der Steene de nieuwe trainer van Rozenburg. Ja, dat was wel even slikken. Maar het is gewoon beter zo. Als ik weer zou gaan beginnen, loop ik zo weer tegen de lamp. Mijn probleem is dat ik niet kan doseren. Ook op een training ga ik volle bak, omdat ik een winner ben. Ik ben een speler die altijd álles geeft, terwijl het soms ook beter is om een blaassie te pikken. Maar dat zit gewoon niet in me."


03 - 02 - 09

Gelezen in Weekblad Spijkenisse

Jordi de Groot wil groeien met Rozenburg

Tekst: R.B.
Fotografie: Wil van Balen

Rozenburg
Op zijn zeventiende jaar debuteerde Jordi de Groot onder de inmiddels overleden trainer John Corver in het eerste elftal van zaterdagderdeklasser Rozenburg. En sindsdien is hij niet meer uit 'het eerste' weggeweest. Rechtsmiddenvelder, rechtsback en centrale verdediger. Onde Henri Hecker en de huidige trainer Leo Dekker wilde de positie die de sterke kilometervreter bekleedde nog wel eens veranderen, maar zijn basisplaats was nooit in het geding. Met doelman Robert de Korte, Lennaert Quak, Wim Reitzema en Ronard Venekamp vormt De Groot, zoon van oud-eerste elftalspeler (vleugelspits) Ton de Groot, het 'orgineel Rozenburgse' deel van het eerste elftal van zaterdagderdeklasser Rozenburg.

 

   

Tot aan vorig seizoen behoorde ook Erik van de Ridder nog bij dit selecte gezelschap, maar de routenier deed dit seizoen een stapje terug en traint nu het tweede elftal. 'Pieter Selhorst zit ook alweer een jaar of wat bij Rozenburg,' aldus De Groot. 'Hij komt van Maassluis, maar is bezig met een huis hier op het dorp. Nou, dan ben je eigenlijk ook voor driekwart een Rozenburger, toch?'
Of De korte en Quak als 'medejonkies' de droom van Jordi de Groot delen weet het talent niet, maar als het aan de 21-jarige De Groot ligt, speel hij zijn leven lang bij de plaatselijke voetbaltrots en stijgt hij met Rozenburg naar een zo hoog mogelijk plan. 'Het maakt me niet uit wanneer, al ben ik 35,' vertelt De Groot over zijn droom, 'maar ooit hoop ik met Rozenburg nog eens in de hoofdklasse te spelen. Terug op het niveau waar Erik van de Ridder en Ronard Venekamp, jongens met wie ik samen in het eerst heb gevoetbald, ook hebben gespeeld.'

Het mag duidelijk zijn, Jordi de Groot is bepaald geen 'zwerver'. Hoewel het jonge talent trots is op de tijd die hij, gescout door jeugdcoördinator Han van Dommelen van de Oud-Beijerlandse ex-hoofdklasser SHO, doorbracht in de jeugdelftallen van die club, was hij toch ook weer blij dat hij als B-junior weer terug kwam op sportpark West. 'Het was een mooie tijd bij SHO,' herinnert De Groot zich. 'Ik heb er nog samen gespeeld met Alex van Dommelen, die eerst bij DOTO en nu bij Barendrecht alweer een paar in de hoofdklasse speelt. Dat lijkt mij dus ook prachtig, maar spelen in een vertrouwde omgeving vind ik ook belangrijk. Dus waarom niet geprobeerd om dat niveau te bereiken met Rozenburg. Het talent loopt er in de jeugd van Rozenburg. Alleen al van mijn lichting zijn er heel veel spelers met mogelijkheden. Niet voor niets won het B-elftal waarin ik in het eerste seizoen na mijn terugkeer bij Rozenburg speelde, aan het einde van dat seizoen het internationale jeugdtoernooi op Flakkee. Speelden we toch de B-elftallen van de hoofdklassers helemaal de teil in. Dat vind ik nog altijd één van de mooiste seizoenen die ik heb beleefd, sinds ik voetbal.'

Halve finale
Sind zijn debuurt in het eerst elftal van Rozenburg bereikte Jordi de Groot tot dusver twee keer de halve finale van de nacompetitie. Op de drempel van promotie naar de tweede klasse , struikelde het elftal van trainer Leo Dekker echter. Ook dit seizoen is het onzeker of Rozenburg de fel begeerde promotiestap op weg naar de top gaat zetten. De ploeg begon overrompelend met monsterzeges op Piershil en GOZ en had in twee duels al elf goals op het saldo staan. 'Maar we zijn in de eerste competitiehelft veel te wisselvallig geweest,' beseft De Groot. 'Uit bij SSS wonnen we met 1-5. Zo'n goede wedstrijd had ik met dit elftal nog nooit meegemaakt. Maar we hadden ook hele slechte duels. We staan dan ook negen punten achter op koploper SC Voorne. Normaal gesproken is dat gat te groot om te dichten. Dus een kampioenschap gaat het ook dit seizoen waarschijnlijk niet worden. Maar als we bij de eerste vier eindigen, is de kans groot dat we nacompetitie spelen. En dan weet je het maar nooit.'

Kippenvel
Kippenvel kreeg hij toen hij tijdens een 'voetbalweekeindje' in Londen de sfeer en de beleving in het voetbalstadion van Chelsea meemaakte. 'Ik heb een seizoenkaart van Sparta,' aldus De Groot. 'dus in principe heb ik niks met Chelsea. De wedstrijd die ik zag was tegen Stoke City. Stoke leidde tot op vijf minuten voor tijd. Toen kwam Chelsea langszij en werd dat hele stadion gek. Nou, als ze dan in de laatste minuut ook nog eens op 2-1 komen, dan doet dat gewoon wat met je. Dan ga je met al die fans gewoon op de banken, of je wilt of niet.'


Terug naar het overzicht

Free counter and web stats